Warsztat Tores

To, że coś jest brzydkie, to nie znaczy, że jest nieudane – może być brzydkie z założenia, a brzydota (a może raczej – brak “ładności”) służą konkretnemu celowi stylistycznemu. A poza tym nie to ładne, co ładne. I w sumie tego się będziemy trzymać.

Pierwsze brzydactwo całkowicie mojego autorstwa. Miałam fajny pomysł na chlapanie (na wyzwanie “Chlapnij sobie” z wyzwaniowego bloga scrapki.pl – chlapałam glimmer mistami i ecoliną), ale w realizacji okazał się nie tak efektowny. Temat tego skrapa miał być taki bardziej art-journalowy – chciałam zatrzymać tę zwykłą-niezwykłą chwilę: kiedy Zuzia nie chodziła jeszcze do przedszkola, siadywałyśmy sobie rano w kuchni, w szlafrokach albo innej odzieży nieformalnej, jadłyśmy śniadanie (tutaj akurat mandarynki), nigdzie nam się nie spieszyło… Jak sobie czasem uświadamiałam, jak mam dobrze w życiu, że mogę sobie tak spokojnie siedzieć z moją córką, to mnie po prostu zatykało. Dalej mnie zatyka. I jestem wdzięczna za każdą chwilę. Ale skrapowi to niezbyt pomogło. Miał być zabałaganiony i pochlapany, wyszedł brudny i chaotyczny. Musicie sobie z tym jakoś radzić.

W większej wersji też nie jest ładniej.

Drugie brzydactwo to lift pracy Sevriny, w ramach Liftonoszkowego liftowania. Moją wersję próbowałam uładnić, ale akurat tutaj bałagan i najzupełniej dosłowne śmieci są motywem przewodnim, więc trochę zostało.

Jakby kto chciał z bliska, to TUTAJ.

Powiem tak – odczuwam zdecydowany przesyt chlapaniem, brudzeniem i darciem, poproszę do liftu coś w stylu shabby chick, eleganckiego, czyściutkiego i ślicznego, dziękuję.

This entry was posted on Saturday, January 21st, 2012 at 21:27 and is filed under Skrapki. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can skip to the end and leave a response. Pinging is currently not allowed.