Jeszcze trzy lata temu mój autoportret wyglądał tak:

Autoportret

Od tego czasu trochę się moje postrzeganie siebie zmieniło. Co zaraz udowodnię zdjęciowo.
W ogóle mam na blogu osobną kategorię na autoportrety, bo kilka ich powstało – a teraz właśnie kolejny, na wyzwanie “Kawy i Nożyczek”.
Zadanie na luty jest takie, żeby wykonać autoportret scrapowy i ze zdjęciem. Dopiero co robiłam taki na wyzwanie Journal52 (KLIK), bardzo jestem z niego zadowolona i pasuje idealnie do wytycznych, więc też go zgłaszam do wyzwania, ale kolejny pomysł się wykluł i z radością został zrealizowany.

Tada! Oto autoportret z aureolą:

Good enough

Jestem zachwycona aureolką:

Good enough

Good enough

A napis chętnie zrobiłabym po polsku, ale się nie zmieścił 😉

Większa fotka TUTAJ, zajrzyjcie, bo naprawdę lepiej wygląda niż na małym formacie 😉

Nie mówiłam, że trochę się zmieniłam? A może po prostu inaczej zaczęłam na siebie patrzeć?

17 Responses to “Wystarczająco dobra”

  1. Świetny scrap! Przekaz barzo fajny, wiele osób powinno się od Ciebie uczyć.

    Drycha

  2. Super autoportret!Genialna praca!

    Janka

  3. Całkiem serio – wzruszyłam się 🙂 Szalenie mi się podoba ten rozwój, przemiana, kierunek, w którym zmierzasz 🙂
    a aureola wygląda świetnie!

    anai

  4. Świetna praca!
    Świetnie jest zmienić patrzenie na siebie 🙂

    Oleander

  5. Aureola cudna!

    Do KaeM

  6. Bardzo, bardzo mi się podoba!

    Niebiesko_Oka

  7. Kwitniesz! Rozwijasz się i kwitniesz po prostu 🙂 Fantastyczny scrap.

    Muszelia

  8. Świetne potraktowanie tematu,fantastyczny wpis,aureola jest rewelacyjna

    Lucy z Mazur

  9. od pierwszego wejrzenia wiedziałam, że to będzie jedna z moich ulubionych interpretacji tego zadania. 🙂
    i widzę, że zdjęcie ProzArtowe, prawda? 🙂

    Eliza

  10. ProzArtowe, tak 🙂 Żadne późniejsze nie było takie pogodne 🙂

    Madzia-

  11. oba autoportrety piękne
    w formie – kwintesencja dobrego scrapbookingu
    a na dodatek silny przekaz i widzę, z komentarzy powyżej, że czytelny dla większości osób
    zgadzam się głownie z Drychą – jest się czego od Ciebie uczyć

    Urtica

  12. Świetny autoportret! Aureola cudna 🙂

    OleskaM

  13. Alez to optymistyczne! Piękne kolorki, takie…scrapowe:-) Pozdrawiam!

    hubka38

  14. Napiszę szczerze wciąż wracam do Twego autoportretu, bo jest taki pozytywnie zakręcony razem z aureolą, powoduje uśmiech na twarzy. Pozdrawiam 🙂

    Nerena

  15. Tores na bogato, ależ pogodny wpis!

    Inka

  16. też jestem zachwycona aureolką:) piękny, bardzo optymistyczny wpis.

    mina juveler

  17. wpis jest cudny! a ja czasem też tak mam jak Ty, że bym chciała po polsku, ale przecież to jest taaakie długie i skomplikowane po polsku, a po angielsku – pyk – i już wiadomo, o co chodzi 🙂

    Pinezka

Leave a Reply