Z laboratorium inspiracji 7 Dots Studio – skrap wielozdjęciowy na papierach głownie 7 Dots Studio:
Na aktualne wyzwanie skrapowe u Scrapujących Polek (coś białego, skrzącego i śnieżynki) i jednocześnie na wyzwanie Kreatywnego Pola (kwadratowo i ze śnieżynką/gwiazdką):
I na dokładkę czarno-szary tag do kolekcji CraftArtwork:
Cztery ostatnie skrapki z Haniowymi portretami – na razie kończymy na piątych urodzinach, ciąg dalszy nastąpi jak się portretów nazbiera.
Teraz zabieram się za fotki Zuziowe.
Przetaczająca się przez blogi fala grudniowników mnie osobiście nie porwała, ja z tych odpornych na nowości, pewnie swój grudniownik zrobię za jakieś pięć lat, ale tak całkiem nieczuła nie pozostałam – doznałam skojarzenia z Drychowymi hendmejdowymi bazami do art journali oraz z Miszelkowymi zeszytami składkowymi i tak mnie naszło, żeby zrobić coś podobnego, że pół nocy śniło mi się, że tnę papiery na kawałki 21×11 cm. Obudziłam się, odbębniłam zajęcia obowiązkowe i tada!!
Powstały dwa powiedzmy, że zeszyciki, wymiar okładki 22×12 cm, okładki z tektury pozostałej po recyklingowym albumie:
W środku kartki ze wszystkiego, co się nawinęło (ok. 30 kartek w każdym):
Zeszycik może być np. bazą do art journala – na niektórych stronach dodałam teksty, które można wykorzystać jako inspiracje (albo można nie wykorzystywać):
Jeden z tych zeszytów będzie można już niedługo wygrać u mnie na blogu – planuję kolejną edycję zabawy zwanej kiedyś PIF (pay it forward), a ostatnio “Podaj dalej”. W tej właśnie zabawie wygrałam niedawno u Jyoti cudną mandalową zawieszkę (KLIK) i już za parę dni, za dni parę zamierzam ogłosić rozdawnictwo dóbr u siebie, zachęcam do czujności.
A ze ścinków po dwóch zeszycikach powstał trzeci malutki, specjalnie dla Uhaka:
Kolejna, przedostatnia już, część portretowego albumu Hani. Skrapki zrobione już dawno, ale dopiero się ogarnęłam, żeby je popstrykać, wrzucić…
Jak zwykle wymiary mniej więcej 20×20 cm.
Dzieci mam chore, kaszlące i z gorączką, ciężko się to wszystko ogarnia, nie zostaje specjalnie mocy przerobowych na prace twórcze, dziś tylko taki minimalistyczny skrap.
I większa fotka TUTAJ.
Kartki na Boże Narodzenie, tradycyjnie, skromnie i bez fajerwerków. Głównie na papierach “Ho Ho Ho” z UHK Gallery, jakoś tak na sympatycznych scrapowych spotkaniach w Decou same mi się zrobiły 🙂
Pierwsza na wyzwanie z Kreatywnego Pola – bez obrazka (w sensie szopki, Świętej Rodziny itp.). Właściwie wszystkie robię bez obrazków…
I jeszcze kilka choinkowych:
I bombkowych:
Zasadniczo nie jestem skraperką recyklingującą, ale czasem i mi się zdarzy coś przetworzyć – zwłaszcza, gdy piękny, wielki karton po ikeowskim biurku sam się pcha w ręce. Pocięłam go na ładne, równiutkie prostokąciki, 12×22 cm, a potem sobie pokolorowałam – akrylówkami, glimmer mistami (mam taki śliczny nowy turkusik) i cienkopisem. Pisanie po krzywych liniach podpatrzone w starszych pracach Wolfann. Zawartość – prawdziwe życie… byłoby więcej, ale 8 tekturowych kart i tak ledwo się zmieściło w największą sprężynę. Ze względu na treści drastyczne nie wszystko pokazuję 😉
Okładka:
Środek:
Środek poziomo, w związku z czym gorzej widoczny:
I jeszcze pionowo:
Oraz odwłok:
Ciąg dalszy prawdopodobnie nastąpi.
i jeszcze raz – bury papier, biała farba i kolorowe dodatki:
Big photo – KLIK.
Mam przygotowaną śliczną bazę na album – z kartonu po ikeowym biurku 😉 Prace trwają.
Ostatni tydzień albo dłużej mam straszny brak weny, wena zdechła całkiem i koniec. Zrobiłam parę rzeczy mocno na siłę (tzn. ja chciałam je zrobić, tylko mi się nie chciało) – nie, żeby wyszły całkiem źle, ale zupełnie mnie nie cieszą. Tylko ten skrap tekturowy z poprzedniego posta jest bardziej z serca – chyba mam fazę brudzenia, chlapania i mazania, w ogóle najchętniej to coś bym zniszczyła, ale nie umiem 😉 Nie umiem przestać myśleć, co jest strasznie męczące.
A drobiazgi zrobiłam na różne wyzwania.
Pudełeczko wiosenne z cytatem na konkurs sklepu Scrapcafe na forum Scrappassion:
Tag różowy – CraftArtwork:
I ramka z tekstem (i obrazeczkiem od Pasiakowej – tekst zresztą też od niej) na wyzwanie scrapki.pl:
Na ramkę miałam całkiem inny pomysł, z zupełnie drugiego końca skali, ale nie umiem. Znaczy nie mam odwagi.
